Fetysz

Warszawski bazar Różyckiego. Rodzina Rudego wyprzedaje różne rzeczy: żona - karakuły i ubrania, ojciec - kożuch, syn - płyty, Rudy - stary zegar, by zdobyć brakujące pieniądze na wymarzonego "malucha", którego cena znów wzrosła. Mimo to brakuje jeszcze kilkudziesięciu tysięcy. Ojciec z trudem daje się namówić na pożyczenie tej kwoty z wieloletnich oszczędności na nagrobek dla żony. Rodzinny handel na bazarze został uznany przez wywiadowcę MO za spekulację. Nazajutrz dzielnicowy z asystą zjawia się w mieszkaniu Rudego z nakazem rewizji. Przeszukanie piwnicy skutecznie przerywa okazanie przez niego legitymacji służbowej. Na co dzień Rudy pracuje w mało efektownym zawodzie: jest inspektorem sanitarnym. Odwiedza jeden z ajencyjnych barów, w którym grasują, nieczułe na kontrole i protokoły, karaluchy. Właściciel chce zamknąć sprawę małą łapówką, ale Rudy jest nieustępliwy i nieprzekupny. Dopiero niejaki Gienek - obyty w interesach kolega - przemawia mu do rozsądku obiecując, za darowanie ajentowi karaluchów, załatwienie ulgowego egzaminu na prawo jazdy. Rudy zdaje go bez żadnych kłopotów, mimo że jego wiedza jest mizerna. Cała rodzina udaje się po odbiór samochodu. Niestety, wszystkie egzemplarze są z usterkami. Obrotny Gienio próbuje załatwić u sprzedawcy dobry wóz, podobnie jak uczynił to major w cywilu, popijający spokojnie kawę. Rudemu znów zabrakło kilkunastu tysięcy złotych na jakieś ekstra wyposażenie. Na szczęście wdzięczny ajent pożycza mu je od ręki. Po kilku minutach od wyjazdu major wraca wzburzony... z kierownicą w ręku. Następnego dnia "maluch" znika spod domu. Zrozpaczony Rudy zawiadamia milicję i dowiaduje się, że fiatów 126p w kolorze "piasek pustyni" poszukiwanych jest kilkadziesiąt. Krążąc po ulicach w poszukiwaniu swego samochodu, Rudy z łatwością otwiera jakiegoś "malucha" i przyjeżdża nim do domu. Zmienia tablice rejestracyjne i z radością objawia rodzinie, że odnalazł samochód. Bagażnik wyładowany jest cukrem, który dziadek szybko przerabia na bimber. Rudy kradnie następnego "malucha". Rodzinie tłumaczy, że zmienił tapicerkę i akcesoria. Tymczasem milicja otrzymuje meldunki o kradzieżach fiatów koloru "piasek pustyni". Skradziono również wóz majorowi. Złodziej pracuje metodą gwarantującą bezkarność - zmienia wozy co kilka dni porzucając je w różnych miejscach. Cała rodzina Rudego wyjeżdża do dziadka na wieś po rąbankę. Dziadek nie ma komu zostawić gospodarki, syn Rudego z lekceważeniem wyraża się o pracy na roli. Następnego dnia rankiem Rudy zastaje kolejny skradziony przez siebie wóz bez kół. Kupuje je na giełdzie za dolary i starym sposobem porzuca "malucha". Upija się w barze. W majakach jawi mu się samochód w burzy śnieżnej. Rano budzi się w fiacie koloru "szara perła". Przyjeżdża do warsztatu, żeby przemalować skradziony samochód, ale za nim zjawia się milicja. Rudy. zostaje aresztowany. W celi opowiada o swoich wyczynach, wzbudzając szacunek u dwóch złodziejaszków mających na swoim koncie pojedyncze kradzieże samochodów. Podczas przesłuchania dowiaduje się, że... ukradł własny samochód, który wcześniej został przemalowany przez złodziei. Gdy wychodzi z komisariatu, z daleka omija feralnego "malucha", który jednak sam - jak wierny pies - rusza za właścicielem.